نقطه نرمی قیر

مقدمه:

نقطه نرمی قیر عبارت است از درجه حرارتی که در آن قیر حالت نرمی پیدا می کند. به طور کلی می توان گفت که همه قیرها در این درجه حرارت به یک گرانروی مشخص می رسند. نقطه نرمی قیر به روش های مختلفی اندازه گیری می شود که یکی از این روشها، روشی به نام حلقه و گلوله است که در آن نقطه نرمی را درجه حرارتی که در آن گلوله ها از حلقه عبور نموده و به سطح برنجی تحتانی به فاصله ۲۵ میلیمتری برسد، تعریف می کنند.

روش انجام آزمایش تعیین نقطه نرمی قیر بر اساس روش ASTM-D36:

1. حلقه برنجی دستگاه را با قیر مذاب پرکرده و صبر کنید تا قیر سرد شود.
2. اضافه قیر اطراف حلقه را تمیز کنید.
3. حلقه را بر روی پایه سوار نمایید.
4. دستگاه را درون ظرف آب مقطر قرار دهید به طوری که ۵ سانتی متر آب بالای حلقه باشد.
5. ساچمه دستگاه را در مرکز حلقه و مماس بر قیر قرار دهید.
6. ترمومتر را در ظرف قرار داده و عدد درجه حرارت را یاد داشت نمایید.
7. دقت نمایید که درجه حرارت آب ۵ درجه سانتیگراد باشد.
8. مجموعه را بر روی هیتر قرار داده و عمل گرمادهی را طوری انجام دهید که سرعت بالارفتن دما ۵ درجه در دقیقه باشد.
9. عملیات گرمادهی را تا جایی ادامه دهید که ساچمه از حلقه عبور کند.
10. به محض رسیدن ساچمه به پایه درجه حرارت را دقیقا یاد داشت نمایید.
11. حرارت خوانده شده نشان دهنده نقطه نرمی بر حسب درجه سانتیگراد می باشد.

نکته: در صورتی که قیر از نوع دمیده و سخت باشد به جای آب از مایع گلیسیرین استفاده می شود.

در استاندارد ASTM برای آزمایش نقطه نرمی در حمام همزن وجود ندارد در حالیکه در استانداردهای IP و BS حمام از یک همزن برخوردار می باشد. در نتیجه نقطه نرمی تعیین شده دارای اختلاف می باشد که معمولا نتایج ASTM به مقدار ۱/۵ درجه سانتی گراد بالاتر از روشهای IP  و BS می باشد.

خطای رایج در آزمایش تعیین نقطه نرمی عبارت است از:

• سرعت گرمادهی و دقت در دمای اندازه گیری شده.

برای مثال تغییر سرعت گرمادهی از ۴/۵ به ۵/۵سبب اختلاف ۱/۶ درجه سانتی گراد در نقطه نرمی اندازه گیری شده بر اساس استاندارد IP58 می شود.