درباره شرکت آکام شركت قیر آكام با توجه به الزامات سیستم های كنترل كیفیت و ایمنی دارای پروانه استاندارد به شماره ۲۰۸۱۲ و كلیه گواهینامه های معتبر شركت ملی نفت ایران بوده و دارای واحد های تولید ، اداری ، تاسیسات ، مخازن نگهداری ، آزمایشگاه ، اطاق كنترل ، تخلیه و بارگیری ، انبارهای روباز و مسقف و كلیه ملزومات صنعتی طبق استانداردهای روز دنیا می باشد .
تاریخچه و تعریف قیر اعتقاد بر این است که نام “Bitumen” از زبان سانسکریت و از کلمه ”Jate” به معنی “Pitch” گرفته‌شده است. همچنین ادعا می‌شود که معادل لاتین Pixtu-men بوده که بعداً به Bitumen خلاصه و سپس از زبان فرانسه وارد زبان انگلیسی شد. بیش‌تر از ۵۰۰۰ سال است که قیر به‌عنوان عایق رطوبتی و عامل اتصال به کار می‌رود. قدیمی‌ترین کاربرد ثبت‌شده به ۳۸۰۰ سال قبل از میلاد توسط سومری‌ها برمی‌گردد.
قیر امولسيونی آب و قیر با یکدیگر مخلوط نمیشوند اما تکنولوژی ساخت امولسیون این فرآیند را امکانپذیر ساخته است که درصد متنابهی از قیر در فاز پیوسته آب پراکنده شود. تركيبي به نام امولسیفایر، ذرات قیر را به صورت باردار (بار الکتریکی) در فاز پیوسته آب معلق و پایدار نگه میدارد.
عمده ترین روش مرسوم پالایش استفاده شده در تولید قیر کاهش مستقیم در درجه از نفت خام و یا مخلوطی از چند نفت خام و استفاده از روش تقطیر جوی و روش تقطیر در خلاء است. در طرح کلی، تقطیر جوی برای جدایش فیزیکی ترکیبات سوختی و پتروشیمی سبک با نقطه جوش پایین تر از ترکیبات غیر جوشی که با عنوان مواد باقیمانده جوی شناخته شده هستند استفاده می شود.
همزمان با ورود بشر دوران صنعتی که با استفاده گسترده تر انسان از نیروی ماشین در اوایل قرن هجدهم میلادی آغاز شد. تلاشهای افرادی نظیر وات ،مارکیز …، از انگلستان در ارتباط با گسترش بهره برداری از نیروی بخار و طراحی و ساخت دیگ های بخار شروع شد.
قیر جسم سیاهی است که از شمار زیادی هیدروکربور ، که به سیستم کولوئیدی در هم شده اند ، درست شده و دارای هیدروکربورهای گوگرد دار و اکسیژن دار هم هست . با گرما دادن به قیر ، از شخی به سفتی خمیری به شلی و آبکی می‌رود و در روغن‌های معدنی حل می‌شود .
قیر ماده ای غلیظ، چسبنده و سیاه رنگ و غیر بلورین است كه در دی سولفید کربن(CS2) حل می شود. این تعریف از قیر را می توان در بسیاری از متون مشاهده کرد. اولین تمدنی که با قیر آشنا شد، تمدن سومریان باستان بود که مردمان آن در ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح از این ماده برای آب بندی برج های خود بهره می گرفتند. پس از آنان مصریان و بابلیان نیز از قیر استفاده کردند. مصریان باستان از قیر در مصارف مختلف، از جمله، آب بندی و مویایی کردن اجساد بهره مي بردند.
